σημειώσεις 11218 / βραβεία παράγκα

Να περάσω στα μεταμεσονύχτια βραβεία Παράγκα.
Μπράβο σε όσους τολμούν να διακινδυνέψουν οτιδήποτε έχουν αρκεί να μη γίνουν ο μαλάκας που πάντα σκύβει το κεφάλι.
Μπράβο στους φίλους που είναι διστακτικοί πριν γίνουν φίλοι, και τελικά γίνονται όταν αποφασίσουν να συνθηκολογήσουν ανοιχτά και χωρίς συμβιβασμούς. 
Μπράβο σε όσους τολμούν να πουν μια γαμημένη καλημέρα και δυό κουβέντες παρόλο που έχουν μια προϊστορία ολίγον άβολη και μουντρούχα, και φεύγουν με χαμόγελο και τσακίρικα ματάκια. 
Μπράβο σε όσους τολμούν να σκεφτούν "μα τι μαλακίες μου λέει πάλι" αλλά έχουν το τακτ να αποφύγουν τις ανούσιες συγκρούσεις αποχωρώντας πριν το πρώτο ημίχρονο με σεβασμό στον εαυτό τους και τον άλλον και προς αποφυγήν βανδαλισμών από τους φιλάθλους. 
Μπράβο σε όσους αποκοιμούνται όλο το απόγευμα για να βρικολακιάσουν όλο το βράδυ. Μπράβο σε όσους κυκλοφορούν με ένα μπουκάλι κρασί στην τσάντα τους. 
Μπράβο σε όσους δε μας κούρασαν γιατί μας είδαν κουρασμένους και μας έβγαλαν από τον κόπο της υστερίας εκ των υστέρων. 
Μπράβο σε όσους κάνουν ένα βήμα παραπάνω και γλιτώνουν τα ενοχικά τους σύνδρομα νωρίς πριν αυτά τους εξεφτελίσουν υπερβολικά δημοσίως. 
Μπράβο σε όσους το βούλωσαν όταν έπρεπε και μίλησαν όταν χρειάστηκε. 
Μπράβο στους ξύπνιους υπναράδες και τα χουζούρια παρτάλια. 
Μπράβο στις βροχές που ποτίζουν τις γλάστρες και τους φίλους με υπομονή και σκιλς στην αρτοπαρασκευή. 
Μπράβο σε όσους πέφτουν για ύπνο σίγουροι πως σήμερα κάνανε μόνο ο,το θέλανε και τίποτα λιγότερο. 
Και μπράβο σε όσους περήφανους αναβλητικούς είπαν "κι αύριο μέρα είναι". Στα βραβεία παράγκας δε δίνουμε αγαλματάκι. 
Μόνο ένα πακέτο τσιγάρα για τις δύσκολες ώρες, μια αγκαλιά και το τηλέφωνό μας για μετά τα μεσάνυχτα. 
Συγχαρητήρια σε όλους.