σημειώσεις 20518 / τι είναι;

Αν γυρίσεις και κοιτάξεις αλλού για μια στιγμή μπορεί να εξαφανιστεί. 

Τι είναι; 

Σίγουρα όχι ακριβώς άνθρωπος. 

Είναι ιδέα. Η καλύτερη ιδέα που είχες. 

Την ξέχασες και δε θυμάσαι καν από που ξεκίνησε. 

Είναι το πρόσωπο μια κοπέλας στο παράθυρο του βαγονιού, σε ένα τραίνο που φεύγει.

Είναι ένα τσιγάρο που στο κάπνισαν. 

Μα είναι κι όλα εκείνα που ήθελες να ξεχάσεις και τελικά δεν τα ξέχασες ποτέ. 

Και είναι και η σωστή απόφαση που ως εκ θαύματος πήρες. 

Είναι μια άγνωστη σε ένα μπαρ, που θέλεις να της πείς για τη ζωή σου. 

Είναι ένα τεράστιο όνειρο που ξεχνάς τη στιγμή που ξύπνησες. 

Το μόνο που θυμάσαι είναι μια θάλασσα. 

Είναι η μέρα που ξέρεις πως τα πάντα μπορούν να συμβούν. 

Το γέλιο του κοριτσιού που ερωτεύτηκες μικρός. 

Είναι σα να κοιτάς τον ήλιο με μισοκλεισμμένα τα μάτια. 

Είναι μια πολύ συγκεκριμένη αοριστία. 

Ένα υπονονοούμενο για δύο. 

Κι όταν τη βλέπεις είναι σαν απογευματινός ουρανός. 

Αλλάζει κάθε λεπτό επίπεδα ομορφιάς και πριν το καταλάβεις θα εξαφανιστεί. 

Και μετά νύχτα. 

Ακόμα κι αν έρχεται κάθε φορά νιώθεις πως αυτή είναι η τελευταία. 

Αυτή είναι. 

Αερικό. 

Κι όποιοι βλέπουν αερικά τους λένε τρελούς. 

Γιατί όποιος ερωτευέται μια ιδέα τρελαίνεται. 

Αξίζει να αγαπάς αερικά; 

Μα, δε μπορεί κανείς να αγαπά αερικά. 

Όμως δε μπορεί και να τα ξεχάσει. 

Στο τέλος του χρόνου, αυτά θα έχουν φτάσει πρώτα. 

Θρύλοι για μικρά παιδιά. 

Ελπίδες για ονειροπόλους. 

[πίνακας Christina Troufa]