σημειώσεις 23518 / χαμογελάς

Είχα λάθος πράγματα να πώ μα ίσως σωστές σκέψεις. 

Δε μπορώ να κοιμηθώ αν κελαηδάνε πουλιά. 

Μερικές φορές δε μπορώ και να μιλήσω. 

Αν χρειάζεται να μιλάς πριν το χάραμα. 

Η ζωή είναι μια γκόμενα που δεν ερωτευτήκαμε. 

Καλύτερα να μη της δίνουμε και πολλή σημασία. 

Δεν είναι αυτό που έμεινε κι αυτό που θα έρθει. 

Συνήθως αυτό που μένει είναι η αλήθεια. 

Κι αυτό που θα έρθει η πραγματικότητα. 

Μαθηματικά, κι εφαρμοσμένα μαθηματικά.

 Δε θυμάμαι να κάνω διαίρεση απόψε. 

Και μου τη σπάει, η διαίρεση είναι τόσο σέξι λέξη.

 Νιώθω πλούσια όταν βρίσκομαι σε άδεια μουσεία το βράδυ. 

Όταν ο συγχρονισμός μου υποκλίνεται, κι όταν η τραγική ειρωνία μου ανάβει το τσιγάρο μου. 

Τα ωραία τέλη υπόσχονται ωραίες αρχές.

Αν κι είναι ψέμα να βλέπεις τη ζωή σε αναλογικούς κύκλους. 

Ταξίδι σημαίνει φεύγω γιατί το χρειάζομαι. 

Εξορία σημαίνει με διώχνουν. 

Φυγή σημαίνει τα γάμησα. 

Συγγνώμη κύριε θέλω μια έξτρα εξήγηση γιατί δε φεύγω για κάποιον απ' τους παραπάνω λόγους. 

Η ζωή μου καθορίζεται απ' τα βιβλία που τραγουδάω και τα τραγούδια που διαβάζω.

Η ιστορία μου κρύβεται στα υπονοούμενα που κάπως προσπεράσαμε.

 Που κοκκινήσαμε κι οι δύο. Ή μήπως όχι; 

Ο χαρακτήρας μου διανθίζεται από τρανές αποφάσεις, γενναία όχι και γελαστά ναι. 

Καταπληκτικό έτσι; Μερικές φορές το καρούλι της μοίρας είναι χρυσό,

η ιστορία της, αιώνες καλύτερη απ' τη δική σου.

Ξημερώνει πάλι. 

Αργήσαμε. 

Δεν πειράζει κράτα μου το χέρι. 

Θα ξυπνήσουμε σε άλλα νερά. 

Θα διασχίσουμε άλλες θάλασσες. 

Μα απόψε ο χρόνος ήταν μεθυσμένος. 

Κι εμείς κερδίσαμε μια ζωή αν όχι μια νύχτα. 

Κλειστά πατζούρια, γυμνοί με κουβερτάκι. 

Χαμογελάς στον ύπνο σου το ξέρεις;  

[πίνακας του Serge Marhennikov]