σημειώσεις 29318 / ο δρόμος του ρεβυθιού

Τα παιδάκια δεν τρώνε όσπρια, αν δε τα αναγκάσουν. 
Θυμάμαι μια συμμαθήτρια που έφερνε ταπεράκι με φακές τις οποίες αν δεν έτρωγε η μάνα της θα της έκοβε το τέννις. 
Οπότε έτρωγε φακές. 
Στο δικό μας σπίτι εφαρμόζαμε μέθοδο σάμερχιλ και δεν είχαμε υποχρεωτικά όσπρια. Παρόλα αυτά καμιά φορά η μάνα μας έπειθε και τρώγαμε φέτα με φακή. 
Όταν βαρέθηκα τη φακή, γνωριστήκαμε με τα ρεβύθια. Μα τι όσπριο καταπληκτικό. Τι νόστιμο πράγμα. 
Απόρρησα που δεν τα έτρωγα τόσα χρόνια. Βέβαια δεν τα κάναμε πολύ συχνά, αλλά έπρεπε να περάσουν χρόνια για να μάθω γιατί.
Ξεκίνησα να μαγειρεύω όταν έφυγα από το σπίτι και σύντομα προσπάθησα να μιμηθώ τις συνήθειες του πατρικού και να εντάξω στη διατροφή μου όσπρια. 
Τα πήγαινα μια χαρά με τα φασόλια και τις φακές όμως κάθε προσπάθεια για ρεβύθια απέτυχε παταγωδώς. Ποτέ δεν έβρασαν καλά τα ρεβύθια μου. 
Ο,τι νεωτερισμό κι αν έκανα (πορτοκάλι, κάρυ, πράσο και λαχανικά) δεν κατάφερα ποτέ να κάνω σωστά ρεβύθια.
Τα ρεβύθια της μητέρας μου ήταν τα καλύτερα ο,τι κι αν έκανα. 
Η προσπάθεια μου να ξεπεράσω τη δημιουργό μου απέτυχε. 
Μετά θυμήθηκα τι μας έλεγε η δασκάλα μας για τον Πικάσσο στην Ιστορία της Τέχνης, η κυρία Φουντουλάκη έλεγε: "Και τι νομίζετε; Πως ο Πικάσσο δεν ήξερε να ζωγραφίζει σα τους μεγάλους κλασσικούς μανιεριστές; λάθος! Ο Πικάσσο μελέτησε και τελειοποίησε τις τεχνικές των δασκάλων για να μπορέσει να τις ξεπεράσει!"
Και έτσι πήρα τηλέφωνο, ρώτησα ακριβείς οδηγίες και έφτασα να καταλάβω γιατί σπάνια γινόντουσαν τα ρεβύθια.
Θέλουν λοιπόν μια μέρα προετοιμασία. Μούλιασμα καλό. Θέλουν σπιτικό ιδανικά ζωμό. 
Θέλουν φρέσκα μυρωδικά και μικρά καυτερά κρεμμύδια. 
Θέλουν λεμόνι τόσο όσο. 
Και τσιμπημένο το αλάτι, αλλά στο τέλος! 
Και πράγματι δουλεύει το σύστημα.
Κανείς δε θέλει να πηγαίνει από το μονοπάτι που πάνε όλοι,
 όμως αν δε μάθεις το μονοπάτι αυτό, δε μπορείς να περπατήσεις το δικό σου. 
Το κάθε πράγμα θέλει τον καιρό του, και πρέπει που και που να δίνουμε τόπο στην προσωπική μας έπαρση, και να αφήνουμε τους έμπειρους, να μας δείξουν τον δρόμο, τον κλασσικό μεν, τον συνηθισμένο αλλά και τον βασικό, τον "σίγουρη επιτυχία". 
Από τα καλύτερα ρεβύθια της κατσαρόλας, αγωνιστικούς χαιρετισμούς.  

[πίνακας Julian Merrow]