σημειώσεις 3318 / φράουλες


Τα αγαπημένα μου φρούτα είναι οι φράουλες.
Και συγκεκριμένα, οι πρώτες φράουλες.
Που είναι ξινές και άσπρες γύρω από το κοτσάνι τους.
Είναι το πρώτο φρούτο της Άνοιξης, στην εκπνοή κάθε χειμώνα.
Είναι μια δόση αισιοδοξίας που χορηγείται σα τα λεξοτανιλ στους γέρους ανθρώπους.
Λιγάκι υποχρεωτικά.
Η πραγματική αισιοδοξία άλλωστε χορηγείται λιγάκι υποχρεωτικά.
Όταν όλα πάνε στραβά, ή το προσωπικό σύμπαν καταρρέει, κανείς δεν είναι αισιόδοξος.
Επιβάλλει την αισιοδοξία του στον εαυτό του, για να μη τρελαθεί, να μην εγκαταλείψει ή γιατί η δική του αισιοδοξία είναι το μόνο αντίδοτο για ολόκληρη την άρρωστη αγέλη του.

Τις φράουλες τις τρώω πάντα ωμές και πάντα σκέτες. Οτιδήποτε άλλο θεωρώ πως προσβάλει τη γεύση τους. Αντίστοιχα διαχειρίζομαι την επιβαλόμενη αισιοδοξία μου.

 Ωμή και σκέτη. Υπό τη γνώση πως δεν αποτελεί μια βεβαιότητα. 
Η μόνη βεβαιότητα είναι πως "η χειρότερη μέρα της ζωής μας" αποκλείεται να είναι η χειρότερη, γιατί σίγουρα θα έρθει μια άλλη πίστα για πολύ πιο έμπειρους παίκτες. 
Η αισιοδοξία επιβάλεται όταν σκέφτεσαι πως αν περάσεις αυτή την πίστα ίσως στη πιο δύσκολη να μπορείς να είσαι ένας άξιος παίκτης. Είναι λοιπόν η αισιοδοξία ψέμα; 
Ναι είναι τεράστιο ψέμα. Αλλά από αυτά που λέμε στον εαυτό μας όταν τον αγαπάμε, με την ίδια λογική που λέμε ψέματα σε όποιον αγαπάμε. 
Τα "καλά" ψέματα. Που αν δεν είναι ψέματα, σίγουρα είναι η απόκρυψη μιας βεβαιότητας. Ενός τεράστιου "τη γαμήσαμε" ή ενός επικείμενου θανάτου. 
Για μένα δε με ενδιέφερε και ποτέ να είμαι αισιόδοξη, ίσως δεν αγαπάω αρκετά τον εαυτό μου άλλωστε, όμως για τους άλλους, γίνομαι η χαρά της ζωής, κι ας μου είναι κόντρα ρόλος. 
Δε ξέρω με τη ψυχολογία θα μας βρεί το καρπούζι, το ράρυθμος χοντρός βασιλιάς του θέρους, αλλά ξέρω πως οι φράουλες μας βρήκαν εκεί ακριβώς που τις χρειαστήκαμε. 
Λένε πως πριν ξημερώσει έχει το πιο βαθύ σκοτάδι. 
Σε τέτοια εγώ συνήθως λέω πως λένε μαλακίες. 
Ειδικά όταν έχω να κοιμηθώ μια βδομάδα, μου είναι πολύ πιο δύσκολο. 
Αλλά οφείλω να πω κι αυτό το ψέμα σε όλους μας, και μια που λέγοντας αλήθειες, δεν κερδίσαμε και τίποτα, μπορεί λέγοντας ψέματα η τύχη μας να αλλάξει. 
Κι αυτά μαλακίες λέω ότι είναι. Θα σημειώσω όμως να πάρω άλλο ένα κεσεδάκι φράουλες.

[πίνακας του Julian Merrow-Smith] 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άνω Ιλίσια - Χρόνια δυό

Γράμματα στη Ζ (σχεδόν Αντίο)

Η ιστορία των αυγών του δράκου (μέρος πρώτο) / KLIK magazine