Το σκαμπώ το λένε Παναγιώτη

Η ζωή μου συμβαίνει στα έξι λεπτά

Που αιώνια περιμένω ένα λεωφορείο

Άλλο ένα λεωφορείο

Η ζωή αναπαράγεται σε μέρη που μάλλον

Δεν έπρεπε να γυρίσω ποτέ

Μα χρειάστηκε

Γερνάω και ίσως δε θα καταφέρω ποτέ

Να διαβάσω την Οδύσσεια του Τζέιμς Τζους

Και να το χαρίσω 

Ίσως να μη μάθω ποτέ αν μέσα μας είμαστε θεοί

Ή πως μυρίζουν οι γαλλικές μπαγκέτες

Ίσως πεινάσω τελικά

Μάλλον δε θα ανοίξω ποτέ κινέζικο εστιατόριο

Και δεν αγοράσω ποτέ πικ απ 

Και δίσκους βινυλίου

Μα δε θα με πείραζε τίποτα απ όλα αυτά

Αν μου έδινες να πιώ από το ποτήρι σου

Το δροσερό κρασί σου απ την Ικαρία

Πού τόσο σ'άρεσε

Δε θα έρθεις ποτέ σπίτι μου να φάμε

Φρέσκα φασολάκια με μπόλικη ντομάτα

Και να κάνουμε έρωτα

Δε θα περπατήσουμε ποτέ μαζί μετά τη δουλειά

Να μου αγοράσεις μεταχειρισμένα βιβλία

Από κούτες σε πάγκους

Και δε θα γνωρίσω ποτέ τη μαύρη γάτα σου

Που της αγοράζεις ακριβές κονσέρβες

Για τα χάδια της

Και για τα δικά μου χάδια ποτέ δε θα αφήσεις

Αυτό που σε τρώει, να το καταβροχθίσω

Μπουκιά προς μπουκιά

Θα σε θυμάμαι να μου εξηγείς με ύφος

Τι σημαίνει η λέξη πραγματικότητα

Και μαθηματικό αξίωμα

Τι υπέροχος ο έρωτας όταν δεν έχει διάρκεια

Όταν ερωτεύεσαι κάποιον πραγματικά

Μόνο για δυό μέρες

Δε θα ζήσω στην πραγματικότητα σου

Κι αυτό δε θα γίνει ποτέ αξίωμα

Μα κουβέντα σε σκαμπώ